 |
 |
امروز دلم گرفته و نمی دانم چه بنویسم.
انگاردلم منتظر کسی است . یک نوع شورداره .
حوصله نداره ، نکنه امروز آقایم می خواهد بیاید،
نکنه امروز روز ظهورسبز اونه ، آره یک بوی خوشی پیچیده ،
وای به روزی که اون بخواهد بیاید و ما آماده نباشیم .
نکند اون بیاد وما نتوانیم ازاواستقبال کنیم.
نکند اون بیاید و ماشرمنده اش بشویم؟
می دانی تازه مثل کی می شویم ، می شویم
مانند قوم کوفه ،می شویم مانند مردم کوفه
که در برابر امام علی (علیه السلام) ایستادند.
همان کسانی که اول عاشق حضرت بودند.
و هر روز مانند ما انتظار اون رامی کشیدند.
سال ها می گذرد ولی غم ها و هر روز مصائب
جدیدی قلب مهربانش سنگینی می کند.
عزیز زهرا که چشم هایش به درمانده تا ما از
سفر گناه باز آییم و نگوییم او غایب است که
ما به سفر غفلت رفتگان از او غایبیم و از او
بی خبر .همه هزار و صد و اندی سال شروع
غیبتش دریک طرف و زمان ما یک طرف،
مصیبتی جدید بر او دارد و غم هایش را دوچندان
ساخته است. او دهها و صدها سال تنهای تنها زیسته
ولی زندگی او در زمان ما تنهاترین تنهایی را برای او رقم زده است.
او در اوج تنهایی به سرمی برد.
زمان ما اوج تنهایی آن حضرت است؛
چراکه با پیروزی انقلاب بر سر کلاس آن حضرت نشسته ایم
و نمرات خوب و ممتاز شهیدان را دیده ایم ولی پس از آنان،
سرگرم کارهای خود شده ایم و گمان کرده ایم .
معلم عزیزمان در کلاس حاضر نیست .گفته ایم او غایب است
و این را بهانه ای برای بازی های کودکانه خود در کلاس قرار دادهایم .
پس زمان ما که در این گوشه مدرسه بزرگ کره زمین ،
یعنی ایران کلاسی شکل گرفت و معلم بزرگمان
حضرت بقیه الله (عجل الله تعالی فرجه ) با دست عنایتش
درس هایی را برتخته سیاه درج نمود اوج تنهایی آن حضرت است.
ولی با همه لطف و عنایت آن حضرت ما شیعیان را لایق برپایی
این کلاس دانسته اند دیگر غفلت از آن حضرت چرا؟
چرا هنوز پس از حدود چندین سال از برپایی این کلاس بسیاری
از آن حضرت غافلند و او را در زندگی خود دخیل نمی دانند
و گمان می کنند هنوز خیلی مانده امام ظهور فرمایند.
پس بیایید همه باهم نگذاریم گناه موجب بشه که یک دیواری
بین ما و حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه ) حائل شود.
این حرفها عقده های هر جمعه ی من است.
خدایا ..............
اولین فرمان الهی
شهادت بانوی دو عالم بر فرزند غائبش و تمام شیعیان آن حضرت تسلیت ب
همه آرزویم اینست...
نمی دانم...
[عناوین آرشیوشده]
 |
 |
