ما همه قطره ایم ...

قطره هایی گمشده در دریای بیکرانه

تو صد مدینه داغی توصد مدینه دری

یتیم می شود خاک،اگر که برنگردی

تمام شب نیفتاد صدای زوزۀ باد

چه بادهای سردی، چه کوچه های زردی

دوکوچه آن طرفتربپیچ سمت لبخند

شکوفه می فروشد بهارِدوره گردی

کسی می آید ازراه چه ناگهان چه ناگاه

خدای من چه روزی!خدای من چه مردی!

ازآسمان چارم، مسیح بازگشته ست

زمین ولی چه تنهاست مگرتو بازگردی

برای یاری تو مسیح وخضرآمدند

بیا که عاشقانت منتظرت نشستند

تورا من چشم در راهم...

تورا من چشم در راهم شباهنگام

که می گیرد درشاخِ«تلاجن»سایه ها رنگ سیاهی

وزان دل خسته گانت راست اندوهی فراهم؛

تورا من چشم درراهم.

شباهنگام ،درآن دم که برجا دره ها چون مرده ماران خفتگان اند؛

درآن نوبت که بندد دست نیلوفربه پای سرو کوهی دام.

گرم یاد آوری یا نه من از یادت نمی کاهم؛

تو رامن چشم در راهم.

خدایا ..............
اولین فرمان الهی
شهادت بانوی دو عالم بر فرزند غائبش و تمام شیعیان آن حضرت تسلیت ب
همه آرزویم اینست...
نمی دانم...
[عناوین آرشیوشده]